Jak wspierać młodych ludzi w budowaniu mądrej i szanującej się społeczności, włączając w to całą szkolną wspólnotę – o tym dyskutowali we wtorek w Katowicach uczestnicy Kongresu Oświaty, organizowanego przez Uniwersytet Śląski i miasto Katowice.

Praca nauczyciela w naszym kraju ma się wyjątkowo źle, szczególnie w oglądzie społecznym. Z jednej strony nigdy nie są doceniani, wciąż muszą walczyć o pensje, chociaż o wynagrodzeniu za wszystkie nadgodziny nikt nie wspomni. Z drugiej strony - jeśli coś w systemie edukacji jest nie tak - to właśnie nauczycieli najczęściej obarcza się winą. Na dodatek ciągle słyszą, że wcale nie mają tak źle, bo mają wakacje i ferie. Przeczytajcie, jak pracę nauczyciela widzi najbliższa rodzina - mąż nauczycielki.

Marcin opowiada, że odkąd jego dzieci chodzą do szkoły, rodzice zgłaszają pomysły upominków dla nauczycieli, które bardziej nadają się na "ślub albo zakończenie 40-letniej kariery zawodowej", a nie na Dzień Edukacji. Proponowano już złotę broszkę, weekend w SPA, vouchery o wartości 1000 zł, a nawet portret malowany na zamówienie u znajomego artysty...

Kiedy czyta się i słucha o osiągnięciach fińskiej oświaty (tych rzeczywistych, a nie wyobrażonych i zmitologizowanych), albo o funkcjonowaniu szkół demokratycznych w Izraelu, nieodparcie pojawia się pragnienie wykupienia odpowiedniej licencji. Przecież, żeby u nas było równie fajnie jak u nich, wystarczy wysłać tępych nauczycieli na odpowiedni dokształt z miękkich kompetencji, nieoceniania i niezadawania prac domowych! Tak przynajmniej wynika ze światłych zaleceń żyjących z ludzkiej naiwności (oraz ignorancji i niedokształcenia) kołczów, trenerów i pedagogicznych ekspertów od wszystkiego.